چگونه نوآوری و خلاقیت را در تجارت خود مقیاس کنیم

وقتی به نوآورانه ترین شرکت های جهان فکر می کنید ، تصور می کنید یک تیم بی نظیر از بینندگان در یک اتاق کوچک تصور کنید و طلا را از نی دور می کند. اما در واقعیت ، بیشتر سازمان های بزرگ برای نوآوری تلاش می کنند – نه به این دلیل که آنها فاقد استعداد خلاق هستند ، بلکه به این دلیل که سیستم ها ، فرهنگ ها و فرآیندهای آنها برای کارآیی ساخته می شوند ، نه اختراع.

این پارادوکس است: به عنوان مقیاس شرکت ها ، آنها برای پیش بینی ، استاندارد سازی و کاهش ریسک بهینه می شوند. نتیجه؟ خلاقیت فشرده می شود. تیم ها در آنچه من “رودخانه تفکر” می نامم قرار می گیرند – یک جریان راحت اما راکد “اینگونه است که ما همیشه این کار را انجام داده ایم.” رهبران ایده های جدید و جسورانه ای می خواهند ، اما سازمان های آنها برای مقاومت در برابر آنها سیمی شده اند.

من این دست اول را در کار خود با شرکت هایی مانند دیزنی و ویرجین دیده ام. نکته اصلی برای مقیاس بندی خلاقیت منتظر اعتصاب صاعقه نیست – این امر باعث می شود که شرایط برای طوفان ایده ها باشد. و این نیاز به یک تغییر اساسی در رهبری دارد: فراتر از ذهنیت های محور با بهره وری به طراحی عمدی فرهنگ هایی که نوآوری در آن شکوفا می شود. اینجا از کجا شروع می شود:

مرتبط: چگونه رهبران مشاغل می توانند فرهنگ کاری نوآورانه را پرورش دهند

1. فراتر از وضع موجود حرکت کنید

یکی از بزرگترین قاتلان خلاقیت همان چیزی است که من آن را “رودخانه تفکر” می نامم. این جریان راحت “اینگونه است که ما همیشه آن را انجام داده ایم” ، جایی که موفقیت های گذشته به لنگره تبدیل می شوند. شکستن این رودخانه تلاش آگاهانه ای را انجام می دهد – این سؤال را مطرح می کند که آیا راه بهتری وجود دارد ، سیستم ها را مختل می کند و تجدید نظر در روال را انجام می دهد.

به عنوان مثال ، Magicband را در دیزنی بگیرید. روی سطح ، این یک قطعه مفید از فناوری پوشیدنی است. اما در پشت آن چشم انداز این بود که به طور کامل تجربه مهمان را تغییر دهیم و هر تعامل را بی دردسر و جادویی از ورود پارک به پرداخت ها تبدیل کنیم. این ایده با یک اسباب بازی درخشان شروع نشد. این با سوالات جسورانه شروع شد: چه چیزی باعث می شود بازدید از دیزنی یکپارچه شود؟ چه چیزی ما را از دستیابی به آن باز می دارد؟ پرسیدن این سؤالات به ما امکان داد تا موانع سر را برطرف کنیم و تجربه مهمان را دوباره تعریف کنیم.

اما سوالات به تنهایی کافی نیستند. آنها جرقه هستند ، اما قصه گویی سوختی است که عمل را مشتعل می کند. این جایی است که ابزاری که من آن را “تصویر” می نامم ، بازی می کند ، این روشی است که با درگیر کردن افراد در سطح حسی ، ایده های جسورانه را غیرممکن می کند. اگر می خواهید دیگران یک ایده بزرگ را قهرمان کنند ، باید آن را برای آنها واقعی کنید – چیزی که آنها می توانند ببینند ، بشنوند و حتی احساس کنند.

2. ایده ها را ملموس کنید

بگذارید شما را به یک لحظه افسانه ای در تاریخ دیزنی برگردانم تا قدرت ، خوب ، “تصویر” را نشان دهم. جو روهد ، نبوغ خلاق در پشت پادشاهی حیوانات دیزنی ، مفهوم یک تجربه سافاری را که در آن میهمانان می توانستند با حیوانات عجیب و غریب به صورت چهره به چهره بیایند ، بیان کرد. اما زمین اولیه او به زمین نشست. خیلی انتزاعی بود.

بنابراین ، جو تصمیم به نمایش به جای گفتن گرفت. در جلسه بعدی خود ، او یک ببر سیبری تمام اندازه را به همراه آورد. تصور کنید که در آن اتاق هستید! ناگهان ، این ایده از نظری به احشایی رفت. این فقط یک زمین نبود. این یک تجربه بود. آن لحظه به زنده ماندن مفهوم سافاری کمک کرد ، و امروز ، پادشاهی حیوانات دیزنی یکی از مهمترین جاذبه های ایالات متحده است

ما هنگام کار روی توچال Aulani در هاوایی از تاکتیک های مشابه استفاده کردیم. ما می خواستیم خانواده های جوان را به خود جلب کنیم ، بنابراین تیمی که پیشنهاد داد مجموعه ای از وسایل کودک – کالسکه ، صندلی ماشین ، گهواره و موارد دیگر را به والدین پیشنهاد دهد ، بنابراین آنها مجبور نیستند همه چیز را از سرزمین اصلی ببندند. در ابتدا ، من این ارزش را ندیدم ، اما آنها پرسیدند که آیا می توانند دوباره مفهوم خود را بیان کنند. وقتی برگشتند ، آنها فقط ایده خود را توضیح ندادند. آنها آنچه را که من آن را “کوه کوه” خواندم ساختند – نمایشگر برجسته ای از همه مواردی که والدین به آن نیاز دارند. این امر نادیده گرفتن زمین را غیرممکن کرد و من بلافاصله تمبر تأیید را دادم.

مرتبط: بهترین راز نگهدارنده برای پرورش خلاقیت و نوآوری

3. تیم ها را قادر به نوآوری جسورانه کنید

رهبر دیگری که از تبدیل ایده ها به واقعیت برتری دارد ، ریچارد برانسون است. من در چندین پروژه با برانسون کار کرده ام و مانترا او همیشه با من گیر کرده است: “آن را پیچ کنید ، بیایید این کار را انجام دهیم.” او از آزمایش ناامید شده است ، و این جسارت باعث شده است که خط ابتکاری ویرجین ویرجین شود.

اما آنچه برانسون را از هم جدا می کند ، فقط تمایل او به خطرات نیست. این تمرکز او روی مردم است. ویرجین همیشه یک سازمان کارمند بوده است و این تصادفی نیست که آنها برخی از بهترین تجربه های مشتری را در صنایعی که لمس می کنند ارائه دهند. برانسون یک بار به من گفت که کارمندان – نه مدیران – کسانی هستند که روز و روز تجربه مشتری را شکل می دهند. این فلسفه الهام بخش خطوط هوایی Delta برای اتخاذ یک برنامه تقسیم سود برای کارمندان بود. نتیجه؟ یک تغییر گسترده فرهنگی و برخی از شادترین کارمندان در آسمان.

4. فضای ذهنی را برای خلاقیت ایجاد کنید

درست همانطور که برانسون بر توانمندسازی کارمندان متمرکز است ، رهبران می توانند با اطمینان از اینکه تیم های خود فضای ذهنی برای نوآوری دارند ، خلاقیت را تقویت کنند.

و این مورد در مورد خلاقیت است: در هرج و مرج شکوفا نمی شود. بیشتر ما در آنچه که من “بتا شلوغ” می نامم گیر کرده ایم – یک حلقه ثابت از حواس پرتی و مهلت. خلاقیت واقعی در “آلفا شگفت انگیز” اتفاق می افتد ، که حالت آرامش در جایی که مغز شما ارتباطات غیر منتظره ایجاد می کند و ایده های بزرگ ریشه می یابد. برای مقیاس خلاقیت ، رهبران باید به تیم های خود کمک کنند تا مرتباً به آلفا شگفت انگیز وارد شوند.

در دیزنی ، ما فضاهای فیزیکی ایجاد کردیم که به طور خاص برای ایجاد خلاقیت طراحی شده است. این “گلخانه ها” پناهگاه های طوفان مغزی پر از الهام بودند: تصاویر ، نمونه های اولیه و بله ، میان وعده. قضاوت نیست فقط ایده های جریان آزاد. ممکن است کوچک به نظر برسد ، اما این نوع فضاهای تعیین شده به ما کمک کرد تا برخی از جسورانه ترین مفاهیم خود را تولید کنیم.

مرتبط: آیا می خواهید تیم شما برتری داشته باشد؟ با آنها بازی کنید (بله ، بازی ها) تا عملکرد خود را به سطح بعدی برسانید.

5. تخیل را با اعدام متعادل کنید

مقیاس گذاری خلاقیت در مورد متعادل کردن دو نیرو است: تفکر گسترده و تفکر کاهنده. تفکر گسترده ایده ها را ایجاد می کند – بازیگوش ، بی حد و مرز و کمی وحشی است. تفکر کاهنده آن ایده ها را تصحیح می کند – متمرکز ، استراتژیک و عملی است. بیشتر شرکت ها خیلی سخت به دومی تکیه می دهند و خلاقیت را قبل از آنکه حتی فرصتی برای شکوفا شدن داشته باشند ، خرد می کنند.

در پیکسار ، آنها این تعادل را با “جلسات پرشور” تسلط داده اند. هدف؟ به جای اینکه آنها را به پایین شلیک کنید ، بر روی ایده ها بسازید. این یک تغییر ساده است ، که طوفان مغزی را از میدان نبرد به یک زمین بازی تبدیل می کند. و این یکی دیگر از ابزاری است که رهبران می توانند از آن استفاده کنند تا هنگام حرکت به سمت اعدام ، تفکر گسترده را زنده نگه دارند.

اگر یک مورد وجود داشته باشد که من آموخته ام ، این است: خلاقیت فقط اتفاق نمی افتد – مهندسی شده است. این که آیا این یک جادوی جادویی است ، یک پارک سافاری یا یک برنامه تقسیم سود ، نوآوری به قصد ، ابزار و محیط مناسب نیاز دارد.

بنابراین ، این چالش شما است: آیا شما محیطی را ایجاد می کنید که خلاقیت بتواند رشد کند؟ آیا شما به تیم های خود فضای می دهید که رویای بزرگ و ابزارهایی را برای واقعی سازی داشته باشند؟ زیرا وقتی این کار را می کنید ، نتایج فقط ابتکاری نیستند – آنها تحول پذیر هستند.