چرا رهبران بزرگ تصمیمات کمتری می گیرند

رهبری بازی حجمی نیست. بهترین رهبران به تعداد تصمیماتی که هر روز می گیرند افتخار نمی کنند. آنها به کیفیت آن تصمیمات افتخار می کنند. در فرهنگی که غالباً سرعت و جسارت را جشن می گیرد ، لبه واقعی از نظم و انضباط ناشی می شود: دانستن اینکه چه موقع مکث کنید ، چه زمانی باید فیلتر کنید و با وضوح متعهد شوید.

در زمان من به عنوان بنیانگذار Butterflymx ، من آموخته ام که رهبرانی که به این رشته تسلط دارند ، فقط انتخاب نمی کنند. آنها در تیم های خود اعتماد به نفس و سازگاری در اجرای خود ایجاد می کنند.

مرتبط: 7 نکته برای تصمیم گیری در مورد تجارت با کیفیت

متن یا مشاهده

رهبری مدرن مانع تصمیمات است. کدام بازارها را برای ورود ، چه کسی استخدام می کند ، چه چیزی را در اولویت قرار می دهد ، چه موقع محور ، جریان هرگز متوقف نمی شود. بسیاری از رهبران با اعتقاد بر اینكه حرکات ثابت قدرت را نشان می دهد ، قاطعانه را با فعالیت اشتباه می گیرند. اما در واقعیت ، جمع کردن گزینه ها اغلب باعث ایجاد درهم و برهمی می شود و تمرکز را تضعیف می کند. هر “بله” منابع را در یک جهت جدید می کشاند ، و هر یک از “شاید” حل نشده به عنوان یک حواس پرتی می ماند.

علم از آن حمایت می کند: خستگی تصمیم واقعی است. مطالعات نشان می دهد که با افزایش حجم تصمیم ، عملکرد شناختی ما کاهش می یابد و منجر به تماس های عجله ، تعصب عاطفی و اشتباهات قابل اجتناب می شود. به جای حرکت حرکت ، یک بار تصمیم گیری نشده ، انرژی ذهنی رهبر و اعتماد به نفس تیم را تخلیه می کند. نتیجه؟ حرکت بیشتر ، پیشرفت کمتر.

بینش یا رهبری POV

رهبران بزرگ می دانند که قاطعیت به معنای پاسخ دادن به هر سؤال نیست. این در مورد تنظیم قوانین بازی است. آنها فیلترهایی ایجاد می کنند تا فقط معنادارترین تصمیمات به میز کار خود برسند. این رشته رهبری را از واکنشی به عمدی تبدیل می کند.

در هسته اصلی آن ، هر “بله” وزن “تعداد” بی شماری را تحمل می کند. رهبرانی که این خطر را فراموش می کنند ، خود و تیم های خود را خیلی نازک می کنند. کسانی که آن را به یاد می آورند ، انرژی خود را برای معدود انتخاب هایی که واقعاً جهت خود را شکل می دهند ، حفظ می کنند. آنها با تصمیم گیری کمتر مانند یک رفلکس و بیشتر شبیه به یک کاردستی رفتار می کنند: با هدایت اصول ، در اولویت ها پایه گذاری شده و از سر و صدا محافظت می شود.

پارادوکس ساده است: با تصمیم گیری کمتر ، رهبران در واقع به طور مؤثرتری منجر می شوند. آنها در تماس هایی که انجام می دهند ، محکومیت کسب می کنند و تیم های آنها به وضوح زیر اعتماد می کنند.

مرتبط: یک فرآیند 3 مرحله ای برای تصمیم گیری بهتر

کاربرد یا تاکتیک

تبدیل نظم و انضباط تصمیم گیری به عمل نیاز به یک رویکرد ساختاری دارد. رهبرانی که در اینجا برتری دارند ، به تنها اراده اعتماد ندارند. آنها سیستمهایی را می سازند که تصمیمات خوبی را آسان تر و بد می کند.

با یک چارچوب شروع کنید. معیارهایی را که بیشتر برای تجارت شما مهم است ، خواه این تأثیر مشتری ، تراز استراتژیک یا رشد طولانی مدت باشد و از آنها به عنوان فیلترها استفاده کنید. اگر یک انتخاب تراز نشود ، نباید به صفحه شما برسد.

دوم ، با نمایندگی ، سر و صدا را کاهش دهید. هر تصمیمی سزاوار توجه شما نیست. هرچه تیم شما بیشتر تماس های قابل تکرار و کمتری داشته باشد ، انرژی بیشتری برای کسانی که فقط می توانید ایجاد کنید ، می توانید انرژی بیشتری داشته باشید. توانمندسازی دیگران از این طریق نه تنها تمرکز شما را تیز می کند بلکه اعتماد به نفس آنها را تقویت می کند.

در آخر ، کالیبراسیون سرعت را یاد بگیرید. برخی از تصمیمات نیاز به اقدام فوری دارند ، در حالی که برخی دیگر مستحق تأمل هستند. مدل نوع 1 در مقابل نوع 2 یک یادآوری مفید است: تصمیمات برگشت پذیر باید به سرعت انجام شود ، در حالی که موارد برگشت ناپذیر صبر و نظارت عمیق تر را تضمین می کند. مکث عمدی در لحظه مناسب می تواند از سالها تصحیح هزینه های گران قیمت جلوگیری کند.

هنگامی که این شیوه ها را اعمال می کنید ، تصمیم گیری احساس می کند مانند تاری خواسته های ثابت است. درعوض ، این یک اهرم استراتژیک می شود ، که تمرکز شما را به سمت کمتر و تماس های بهتر که تجارت را به جلو سوق می دهد ، هدایت می کند.

نقطه مقابل یا ظرافت

البته ، هر رهبر از کاهش کندی برخوردار نیست. در استارتاپ ها ، بحران ها یا بازارهای با سرعت بالا ، تردید می تواند خطرناک تر از یک اشتباه باشد. سرعت اهمیت دارد. اما نظم و انضباط به معنای کشیدن پاهای شما نیست. این بدان معناست که دانستن اینکه کدام تصمیمات مستحق عمق است و کدام یک را می توان به سرعت ، حتی ناقص انجام داد.

هنر در تریاژ است: جدا کردن سیگنال از سر و صدا ، برگشت پذیر از برگشت پذیر. رهبرانی که به این تعادل تسلط دارند ، بدون اینکه در هرج و مرج قرار بگیرند ، از فلج جلوگیری می کنند. آنها ثابت می کنند که نظم و انضباط و سرعت مخالف نیستند. آنها نیروهای مکمل هستند که در صورت ترکیب ، تصمیم گیری انعطاف پذیر ایجاد می کنند.

فرهنگ و تأثیر تیم

عادات تصمیم یک رهبر لحن را برای کل سازمان رقم می زند. هنگامی که هر انتخاب احساس فوری می کند ، تیم ها تقلا می کنند ، اولویت ها تار و فرسودگی زیر می شوند. اما هنگامی که رهبران از نظم و انضباط ، فیلتر کردن تصمیمات ، تراز کردن آنها با ارزش های اصلی و تمرکز بر آنچه مهمترین اهمیت هستند ، می توانند فرهنگ وضوح ایجاد کنند.

تیم ها می آموزند که هر مشکلی که نیاز به یک سیاست جدید یا محوری ندارد. آنها احساس می کنند که می توانند در نگهبان های واضح عمل کنند ، دانستن تماس های بزرگ با قصد انجام می شود. نتیجه ، نیروی کار با اطمینان و متمرکز تر است که به جای تعقیب دستورالعمل های متناقض ، در یونیسون حرکت می کند.

به این ترتیب ، تصمیم گیری منضبط فقط یک تاکتیک رهبری نیست. این یک مزیت فرهنگی است که با گذشت زمان ترکیب می شود.

مرتبط: چگونه می توان تصمیمات بهتری برای پیشبرد تجارت خود گرفت

در پایان ، رهبری عالی با تعداد تصمیماتی که می گیرید تعریف نمی شود ، بلکه با کیفیت آنهایی که می چسبند. رشته تصمیم گیری در مورد پاک کردن سر و صدا ، حفظ انرژی شما و تمرکز روی انتخاب هایی است که آینده را شکل می دهد.

هنگامی که به تصمیمات کمتر و بهتر متعهد می شوید ، برای خود و اعتماد به نفس برای تیم خود وضوح ایجاد می کنید. اینگونه است که رهبران از حرکت مداوم به سمت تأثیر ماندگار حرکت می کنند. چالش و فرصت این است که هر روز که رهبری می کنید ، آن رشته را وارد کنید.

رهبری بازی حجمی نیست. بهترین رهبران به تعداد تصمیماتی که هر روز می گیرند افتخار نمی کنند. آنها به کیفیت آن تصمیمات افتخار می کنند. در فرهنگی که غالباً سرعت و جسارت را جشن می گیرد ، لبه واقعی از نظم و انضباط ناشی می شود: دانستن اینکه چه موقع مکث کنید ، چه زمانی باید فیلتر کنید و با وضوح متعهد شوید.

در زمان من به عنوان بنیانگذار Butterflymx ، من آموخته ام که رهبرانی که به این رشته تسلط دارند ، فقط انتخاب نمی کنند. آنها در تیم های خود اعتماد به نفس و سازگاری در اجرای خود ایجاد می کنند.

مرتبط: 7 نکته برای تصمیم گیری در مورد تجارت با کیفیت