چرا (و چگونه) شرکت ها باید کارآفرینان را استخدام کنند

سلام ، من دیما ، بنیانگذار PitchBob.io-یک خلبان AI برای کارآفرینان شرکت هستم. محصول ما با هدایت مشارکت کارمندان و رفتارهای کارآفرینی بر تقویت Intrapreneurship در شرکت ها متمرکز است. با این حال ، شرکت ها ابتدا به افراد دارای ذهنیت کارآفرینی در تیم های خود نیاز دارند تا کارمندان را در ابتکارات کارآفرینی درگیر کنند. در این مقاله به بررسی چگونگی و چرا شرکت ها باید کارآفرینان را استخدام کنند.

بنابراین ، چگونه و چرا شرکت ها باید کارآفرینان را استخدام کنند؟ در نگاه اول ، جواب ممکن است واضح به نظر برسد: آنها نباید. کارآفرینان به عنوان افرادی که راه اندازی می کنند و ریسک می کنند ، دیده می شود ، در حالی که انتظار می رود کارمندان شرکت ها فرایندهایی را در مدلهای تجاری از پیش تعریف شده مدیریت کنند. با این حال ، واقعیت بسیار پیچیده تر است.

در بسیاری از اکوسیستم های مبتنی بر نوآوری ، کارآفرینان-به ویژه کارآفرینان فناوری-به عنوان نمادهای مدرن مشاهده می شوند. آنها از تحسین هر دو نوجوان بلندپرواز و متخصصان موفق شرکت الهام می گیرند. در حالی که بسیاری آرزو دارند که کارآفرینان را تقلید کنند ، فقط بخش کوچکی از این جهش را می گیرد. حتی بعد از اولین شکست خود ، کمتر پایدار است. بیشتر افراد به ثبات هایی که اشتغال سنتی ارائه می دهد ، جلب می شود ، کیفیتی که به نظر می رسد با خطرات و عدم اطمینان ذاتی برای کارآفرینی غیرقابل جبران است.

اما در میان کسانی که سعی می کنند و شکست می خورند ، برخی تسلیم نمی شوند. اینها افرادی هستند که رویکرد خود را اصلاح می کنند ، دوباره امتحان می کنند و در نهایت موفق می شوند. برای شرکت ها ، این سرسختی باعث می شود کارآفرینان به عنوان نامزدهای ایده آل به نظر برسند. کارآفرینان مهارت های رهبری ، تجربه ، شبکه ای از ارتباطات و تخصص را به ارمغان می آورند – خصوصیاتی که شرکت ها می خواهند. با این حال ، کارآفرینان همچنین به عنوان غیرقابل پیش بینی ، بیش از حد خود متکی و ادغام در ساختارهای سلسله مراتبی سفت و سخت تلقی می شوند.

این دوگانگی ، استخدام کارآفرینان را هم به یک چشم انداز جذاب و هم دلهره آور برای شرکت ها تبدیل می کند. در حالی که ارزش بالقوه آنها غیرقابل انکار است ، استقلال و رویکرد غیر متعارف آنها برای کار اغلب با محیط های سنتی شرکت ها برخورد می کند.

مرتبط: وضعیت موجود را زیر سوال ببرید: ارزش داشتن کارمندان کارآفرینی در سازمان شما

معضل شرکت

شرکت ها مدتهاست که راه های درگیر کردن استعدادهای کارآفرینی را آزمایش کرده اند. دستیابی به استارتاپ ها برای دستیابی به تیم های خود ، ارائه حقوق فوق العاده بازار برای فریب کارآفرینان در نقش های شرکت ها و اجرای برنامه های شتاب دهنده فقط چند مورد از استراتژی های به کار رفته است. با این حال ، این رویکردها اغلب نتوانند نتایج ماندگار را تولید کنند.

کارآفرینان استخدام شده پس از شتاب دهنده ها یا رویدادهای تحت حمایت شرکت ها به ندرت تأثیر مورد انتظار را به همراه می آورند. بسیاری از کارآفرینان واقعی نیستند بلکه افرادی هستند که به دنبال اشتغال پایدار هستند. تیم های نوپا که از طریق معاملات M&A به دست می آیند ، اغلب تعهدات قراردادی خود را انجام می دهند و برای راه اندازی سرمایه گذاری های جدید ترک می کنند. حتی کسانی که بمانند غالباً لبه کارآفرینی خود را از دست می دهند و از نیروی کار موجود شرکت قابل تشخیص نیستند.

آنچه شرکت ها باید در مورد کارآفرینان بدانند

برای همکاری موفقیت آمیز با کارآفرینان ، شرکت ها باید یاد بگیرند که طرز فکر خود را درک کنند. کارآفرینان بیش از هر چیز آزادی و استقلال را ارزیابی می کنند. آنها در محیط هایی شکوفا می شوند که می توانند در مورد آنچه باید انجام دهند ، چگونه این کار را انجام دهند و چه موقع عمل کنند ، تصمیم بگیرند. تلاش برای تحمیل کنترل بیش از حد یا ساختارهای سفت و سخت آنها را بیگانه می کند.

کارآفرینان نیز به طور طبیعی عمل گرا هستند. آنها به جای برنامه ریزی طولانی ، روی اعدام تمرکز می کنند. آنها خطرات را به عنوان فرصت ها می بینند و فوریت ذاتی برای تصرف امکانات بازار قبل از ناپدید شدن دارند. این قاطعیت اغلب با ماهیت کندتر و اجماع محور تصمیم گیری شرکت ها در تضاد است.

علاوه بر این ، کارآفرینان به مسئولیت شانه عادت دارند. آنها نیاز به – و غالباً تحمل نمی کنند – میکرومان مدیریت. درعوض ، آنها انتظار دارند که آزادی آزمایش ، شکست و تکرار بدون ترس از عواقب تنبیهی باشد.

مدل اقامت کارآفرین

مؤثرترین راه برای شرکت ها برای درگیر کردن استعدادهای کارآفرینی از طریق یک کارآفرین در اقامت (EIR) مدل. این رویکرد به کارآفرینان این امکان را می دهد تا بدون ایجاد اختلال در ساختارهای موجود شرکت ، در محیطی که با نقاط قوت آنها هماهنگ باشد ، فعالیت کنند. در اصل ، مدل EIR برای نوآوری ، آزمایش و توسعه ایده های جدید ، کارآفرینان را در اختیار کارآفرینان قرار می دهد ، در حالی که شرکت از انرژی و تخصص خود بهره می برد.

در این نقش ، کارآفرینان می توانند در تولید ایده های جدید ، بررسی مدل های جایگزین تجاری و احیای پروژه های خفته کمک کنند. دیدگاه تازه آنها اغلب منجر به راه حل هایی می شود که دیگران در سازمان ممکن است از آن غافل شوند. با ایجاد یک فضای اختصاصی برای کار کارآفرینی ، شرکت ها می توانند بدون ایجاد خلاقیت خود ، پتانسیل ابتکاری این افراد را مهار کنند.

مرتبط: بهترین های هر دو جهان: چگونگی حمایت از متفکران کارآفرینی منجر به رشد کارفرمایان می شود

ارزش کارآفرینان در شرکت ها

استخدام کارآفرینان در شرایط مناسب می تواند اکوسیستم نوآوری یک شرکت را تغییر دهد. کارآفرینان ترکیبی منحصر به فرد از صفات را به وجود می آورند که باعث پیشرفت می شود. توانایی آنها برای به چالش کشیدن وضع موجود اغلب فرصت های رشد را که دیگران از دست می دهند ، کشف می کند. آنها توسط سیاست داخلی یا گردش کار سنتی محدود نمی شوند و به آنها امکان می دهد تا با چشمان تازه به مشکلات نزدیک شوند.

فراتر از ایجاد ایده ها ، کارآفرینان در اجرای خود عالی هستند. رویکرد دستی آنها می تواند زندگی جدیدی را در پروژه های تحقیق و توسعه متوقف شده یا ایده های غفلت ایجاد کند. علاوه بر این ، تمایل آنها به آزمایش و ریسک های محاسبه شده اغلب باعث توسعه محصولات ، خدمات یا مدل های تجاری جدید می شود.

شاید مهمتر از همه ، حضور کارآفرینان در یک شرکت می تواند دیگران را الهام بخش کند. روحیه کارآفرینی آنها مسری است و کارمندان را ترغیب می کند تا با خلاقیت تر فکر کنند و نوآوری را در نقش های خود پذیرفته باشند. با گذشت زمان ، این می تواند یک تغییر فرهنگی را ایجاد کند و یک سازمان پویاتر و آینده نگر ایجاد کند.

ایجاد محیط مناسب

برای اینکه شرکت ها به طور کامل از پتانسیل استعدادهای کارآفرینی استفاده کنند ، باید مشوق های مناسب و شرایط کار را ارائه دهند. انگیزه مالی بسیار مهم است ، زیرا کارآفرینان غالباً دستاوردهای بلند مدت را نسبت به پاداش های فوری در اولویت قرار می دهند. ارائه جبران خسارت مبتنی بر سهام ، مانند گزینه های مرتبط با موفقیت پروژه های خاص ، می تواند منافع خود را با شرکت های شرکت هماهنگ کند.

نیاز به استقلال به همان اندازه مهم است. کارآفرینان در محیط هایی شکوفا می شوند که آزادی تصمیم گیری و عمل به ایده های خود را دارند. فرآیندهای بوروکراتیک و نظارت بیش از حد فقط آنها را از بین می برد. در عوض ، شرکت ها باید بر ایجاد ساختارهای انعطاف پذیر که امکان آزمایش و ریسک پذیری را فراهم می کنند ، تمرکز کنند.

دانستن نوع استخدام کارآفرین نیز بسیار مهم است. برخی از کارآفرینان “اسپرینت” هستند که در راه اندازی سرمایه گذاری های جدید برتری دارند اما پس از محو شدن هیجان اولیه ، علاقه خود را از دست می دهند. برخی دیگر “ماراتن” هستند که مایل هستند از طریق مراحل مقیاس بندی و رشد خود با یک پروژه روبرو شوند. خیاطی نقش ها و مشوق های این پروفایل ها ، تناسب بهتر و شانس بیشتری برای موفقیت را تضمین می کند.

مرتبط: چه اتفاقی می افتد که یک کارآفرین سریال شرکت کند؟

استخدام کارآفرینان به معنای تبدیل آنها به کارمندان سنتی نیست – این در مورد ایجاد محیطی است که مهارت ها و طرز فکر منحصر به فرد آنها می تواند رشد کند. با رویکرد درست ، شرکت ها می توانند پتانسیل کامل استعدادهای کارآفرینی ، نوآوری رانندگی ، حل مشکلات پیچیده و ماندن در دنیای به سرعت در حال تغییر را باز کنند.

شرکت ها با اتخاذ مدلهایی مانند کارآفرین در اقامت و تقویت فرهنگی که باعث ایجاد خلاقیت ، ریسک پذیری و استقلال می شود ، شرکت ها می توانند به بهترین شکل از هر دو جهان دست یابند: ثبات یک ساختار شرکت و انرژی مختل کننده تفکر کارآفرینی. آینده نوآوری در پل زدن این دو جهان نهفته است و این سؤال باقی مانده است – چگونه شرکت شما آن را پذیرفته است؟